Przed każdą wyprawą do lasu warto zajrzeć do atlasu opisującego grzyby będące elementami runa leśnego i przypomnieć sobie o zasadniczych różnicach pomiędzy grzybami jadalnymi, niejadalnymi i trującymi. Jeżeli ktoś ma wątpliwości, czy kosz zebranych grzybów może śmiało przynieść do domu, należy wstąpić do najbliższego leśnictwa i tam leśnicy, którzy obcują z lasem każdego dnia, obejrzą zbiory i doradzą. W razie wątpliwości, czy zebrane grzyby są trujące czy jadalne, można skorzystać z bezpłatnej porady grzyboznawców lub klasyfikatorów grzybów świeżych w stacjach sanitarno – epidemiologicznych. Oczywiście najlepszą oraz nieomylną kopalnią wiedzy w kwestii grzybów zawsze będzie babcia lub dziadek.

Grzybami potocznie nazywamy owocniki grzybni – organizmu znajdującego się pod ziemią, żyjącego przez wiele lat. Grzyby nie są ani roślinami, ani zwierzętami. Owocniki rozsiewają zarodniki, które do wykiełkowania potrzebują dużo wody, stąd wzięło się staropolskie powiedzenie: „rosnąć jak grzyby po deszczu”. Każdy amator grzybobrania powinien pamiętać, żeby podczas zbierania grzybów jak w najmniejszym stopniu uszkodzić cenną grzybnię.

Grzyby często rosną pod brzozami, dębami i sosnami. Lasy sosnowo-dębowe uważa się za najbardziej obfitujące w borowiki i podgrzybki. W sosnowych młodnikach z pewnością napotkamy smaczne maślaki.

Koźlarze uwielbiają towarzystwo lasów brzozowych i młodych topoli, natomiast pospolite charakterystyczne żółte kurki nie są zbyt wymagające i mogą rosnąć dosłownie w każdym miejscu.

 Jeśli na grzyby to tylko z koszykiem!

Grzyby najlepiej rosną w porze nocnej, więc na grzybobranie najlepiej wybrać się wczesnym rankiem. Jeśli noc była bardzo deszczowa i ciepła, możemy liczyć na porządne zbiory i pełny kosz grzybów.

Należy pamiętać, żeby grzyby zbierać wyłącznie do koszyka, w którym się nie pogniotą i będą miały dostęp powietrza. W plastikowych siatkach oraz wiaderkach grzyby uszkadzają się, czy zaparzają, szybko rozwijają się na nich bakterie oraz rozpoczyna się proces gnilny, wskutek którego jadalne grzyby mogą stać się toksyczne.

 Jak się ubrać na grzybobranie?

Mając na uwadze, że do lasu wychodzimy w godzinach porannych a temperatura w lesie jest zwykle trochę niższa niż w mieście, warto ubrać się ciepło. Nieodzownym elementem garderoby są popularne kalosze, ponieważ podłoże w lesie często bywa bardzo wilgotne. Warto spryskać się preparatem, który odstraszy liczne komary i kleszcze. Trzeba pamiętać, że pogoda może być zmienna i zabrać ze sobą pelerynę przeciwdeszczową.

 Wartości odżywcze grzybów

Panuje przekonanie, że pod względem odżywczym grzyby są bezwartościowe. Tymczasem zawierają duże ilości łatwo przyswajalnego białka. Jego wartość jest niższa niż w produktach mięsnych, ale znacznie wyższa niż w roślinnych. Owocniki są również dobrym źródłem witamin oraz minerałów (żelazo, potas, fosfor, wapń, cynk, jod, mangan, fluor, miedź). Grzyby są ciężkostrawne, więc nie powinny ich jadać dzieci, osoby w podeszłym wieku, chorzy wymagający lekkostrawnej diety. Natomiast dla zdrowych mogą być smacznym i pożywnym produktem urozmaicającym codzienną dietę. Najwięcej wartości odżywczych mają świeże grzyby.

Zbieraj tylko grzyby znane, co, do których nie masz wątpliwości!

ABC miłośników grzybiarstwa:

• Nie ocenia się grzybów nieznanych na podstawie smaku. Grzyby trujące także mają smak łagodny. Spożycie zaledwie 50 g muchomora sromotnikowego może doprowadzić do śmiertelnego zatrucia;

• Nie zbieramy grzybów bardzo młodych, gdyż łatwo wówczas o pomyłkę w rozpoznaniu gatunku;

• Zostawiamy owocniki grzybów starych i nasączonych wodą oraz zapleśniałych, ponieważ nawet te jadalne, mogą spowodować silne zatrucie;

• Nigdy nie zbieramy grzybów już ściętych lub wyrwanych;

• Nie zbieramy grzybów rosnących w pobliżu miejsc, gdzie składowane są odpady, rosnących przy drogach o dużym natężeniu ruchu, gdyż grzyby wchłaniają ze swego otoczenia metale ciężkie i inne zanieczyszczenia;

• Nie przyjmujemy grzybów od „samozwańczych” znawców;

• Miejsce po wyrwaniu grzyba przykrywamy ściółką. Zapobiega to wysychaniu odkrytej grzybni;

• Nie niszczymy żadnych grzybów, także trujących, ponieważ są potrzebne w środowisku leśnym, m.in. są pokarmem dla zwierząt;

• Po powrocie z grzybobrania segregujemy grzyby gatunkami i wyrzucamy te, co, do których nie mamy pewności. Następnie czyścimy grzyby i poddajemy je obróbce termicznej;